06 Aralık, 2009

beni mutlu eden tek insana...

Tamam... Bu gün zor bir şey deneyeceğim. Hiç yapmadığım bir şey. Zaten hiçbir zaman böyle ... harika hissetmemiştim. Aslını istersen, ben mucizelere inanmazdım. O zaman sen nesin? Bilmiyorum... İlk defa kelimeler bana anlamsız ve gereksiz geliyor; sanki anlamlarını yitirmiş hepsi. Seni nasıl kelimelere sığdırabilirim ki?..



Bazen, hepsinin bir rüya olmasından korkuyorum. Gerçek olamayacak kadar güzel bir rüya. Evet, senin için kendimle savaşmam gerekti belki... Ama olsun, buradayım. Ve artık senden başka bir şeye ihtiyacım da yok. Bu günlerde beni asıksuratlılık ve hiçbir şeyi beğenmemek ile suçluyorlar. Oysa... oysa senin yanımda olmayışının verdiği acıyı bilselerdi, bana hak verirlerdi. Ve itiraf etmem gerekirse... bu acıdan bile zevk alıyorum.



Birdenbire... Sanki iki şimşeğin havada buluşup, toprağı beraber parçalaması gibi. Sen bana güç verirken her şeyi yapabileceğime inanmaya başladım. Senin için bazı amaçlarımdan vazgeçtim, ama en ufak bir suçluluk duymuyorum. Duymam gerekir mi, onu da bilmiyorum ya... Sen benim yeni hayalimsin. Yeni tutkum. Yeni acım belki de...


Ama hâlâ sana itiraf edemediğim şeyler var. Edebilecek gücü senin yokluğunda bulmak çok zor. Kendimi ilk defa işe yarar hissediyorum. Seni mutlu edebilmek... Biliyor musun; bütün amaçlarımım seni mutlu etmek gibi harika bir şeyin yanında yüzeysel ve mânasız kaldığını düşünüyorum bazen. Neler neler düşünüyorum bir bilsen... Yanımda olmanı, saçlarımı okşarken sana bunları fısıldadığımı düşlüyorum.



Beni düşlerin gerçeğe dönebileceğine inandıran sensin.

Senin için ortaya en değerli üç varlığımı koydum. Bunlar ne, diye sorma; söyleyemem. Sadece... benim sana verdiğim değeri bil. O'nun yerine geçmek istediğini söyledin. İstiyorsun bunu; değil mi? Benim istediğim kadar mı? Sen zaten osun. Başından beri ve her zaman.



Hâlâ ölmek istiyor musun? Sana söz veriyorum; hayallerimizi gerçekleştirdiğimiz zaman seni o kadar mutlu edeceğim ki, sonsuza dek yaşamak, ölümsüz olmak isteyeceksin...



Asla aklından çıkarma; Lews Therin, Lanfear için neyse, sen de benim için osun. Bunu değiştirebilecek bir adam asla doğmadı ve doğmayacak da.



Sana ihtiyacım var derken, sana ihtiyacım olduğunu kastediyordum.



PS. Senin yüzünden yaşil olmak zorunda kalacağım için senden intikam almam gerek... Ya da, mavilere güzel bir yenilik getiririm, olur biter. Ya da biz ikimiz yeni bir "kule" kurmak zorunda kalabiliriz; gri mesela...



Ölene kadar ve öldükten sonra da...

Senin için...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen blog veya yazı hakkında yorum yapın. Önerileriniz daha iyisine giden bir yol olacak...