"Hayır... Uzun zamandır buradaydım."
O, ona şaşkın ve donuk gözlerle baktı. O da ona gülümsedi. "Buradaydım. Ama görmedin." Ona dikti donuk gözlerini ve sonra yavaşça indirdi göz kapaklarını.
"İçeri gel."
Kolay değildir bir eve konuk olmak, içine girmek kızıl kuzgunun yuvasının... Dans etmek kar beyazı kargalarla ve söylemek neşeli ağıtı. Kolay değil bir ölümlüyü sevmek, ne yazık... Ve kolay değil susmak.
"İçeri gel."
Kolay değildir..."Yalan söylüyorsun."
"Ne zararı var yalanların sana?"
"Ne zararı var gözyaşlarının?"
"Hastasın sen!"
"En az senin olduğun kadar..."
"Akıllı mı zannediyorsun kendini?"
"Bir kedi kadar zeki, ve aptal bir kedi yavrusu kadar!"
"Bilmece gibi sözlerin...""Ve aptal, bir kedi yavrusu kadar."
Bir kedi yavrusu...
Aptal, benim kadar.
Kediler sever karanlığı.
"Eğer yalancı olmasaydın, aşık olurdum sana..."
"Yine yalan söylüyorsun bir yalancıya. İnsanlar aşık olamaz bu zerafete. Nankör derler ancak!"
Yalancıları bu yüzden sevmem. Çünkü sadece onlar yalan söylediğimi anlıyor.
"Biliyor musun dün de çaldım kapını..."
"Biliyorum."
"Neden açmadın öyleyse?"
"İstemedim seni."
"Çok soğuktu hava..."
Ne acı!
"Donacağım zannettim soğuktan..."
"Aptalsın sen!"
"Neden açmadın kapıyı?"
Nefret ediyorum senden...
"Nefret ediyorum senden."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen blog veya yazı hakkında yorum yapın. Önerileriniz daha iyisine giden bir yol olacak...