Some children died the other day
We fed machines and then we prayed
Puked
up and down in morbid faith
You should have seen the ratings that day
der Marilyn Manson The Nobodies’in sonunda.
Geçen gün birkaç çocuk öldü
Makineleri besledik ve dua ettik
(“makine”yle
televizyonu kastediyor.)
Hastalıklı iyilikle küçük düşürdük
O günkü
reytingleri görmeliydiniz.
Başta anlamsız gelebilir şarkının sözleri. Ama düşünmenizi istiyorum. Zihninizde bir canlandırın. Küçük bir kız çocuğu, oyun oynarken; yolun tamiratı için açılmış, sonra da kapatılmadan terk edilmiş bir çukura düşüp ölüyor. Şaşırmayın, birkaç yıl önce haberlerde izlemiş olmalısınız bunu. Tabi ya, bütün kanallar göstermişti hani…
Akşam haberlerinin yarısı bu konuyu tartışarak geçti tüm kanallarda. Nasıl da merakla izlediniz… Acaba aile tazminat davası açmalı mıydı yetkililere? “Sorumlusu kim?” klasik soruyu sordu spikerler. Ertesi gün de televizyondaydı küçük kızın gülümseyen resmi, düştüğü çukur, acıklı konuşmalar, sinir krizleri geçiren annesi, bağırıp çağıran babası… Nasıl da oyalandı kanallar!.. Makineler, şu televizyonlarınız nasıl da beslendi...
Kınadınız çukuru açık bırakanları. Kimileri bir banka hesabı açıp para topladı “mağdur aile” için. Ne kadar da hastalıklı bir iyilik! Nasıl olur da bu kadar küçük düşürülebilir iyilik kavramı!
Dua ettiniz küçük çocuk için.Televizyon izleyip makineleri beslediniz, sonra da oturup dua ettiniz. Keşke o gün regtingleri görseydiniz; o zaman anlardınız belki şu gerçeği: o küçük kızın ölümü, reytingleri yükseltmekten başka işe yaramamıştır; onu öldüren çukur, hâlâ açık, oracıkta durmaktadır, aynı küçük kızın oyun oynadığı gün olduğu gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen blog veya yazı hakkında yorum yapın. Önerileriniz daha iyisine giden bir yol olacak...